bağlama

Wiktionary saytından

[redaktə]

İsim[redaktə]

İsim Tək Cəm
Adlıq halı bağlama bağlamalar
Yiyəlik halı bağlamanın bağlamaların
Yönlük halı bağlamaya bağlamalara
Təsirlik halı bağlamanı bağlamaları
Yerlik halı bağlamada bağlamalarda
Çıxışlıq halı bağlamadan bağlamalardan
  • azərbaycanca: bağlama

Mənalar :[1]https://web.archive.org/web/20131105185906/http://azerdict.com/izahli-luget/ba%C4%9Flama

    1. bağlamaq”dan f.is.
    2. İçi dolu və ağzı bağlı kisə; çuval və s. Nigarançılığım bir az da artdı, özümü itirdim. Bağlamanın kəndirini dartıb qırdım. Mir Cəlal. Nəhayət, [müəllimə] qazıdığı quyudan bir böyük bağlama çıxartdı. Ə.Məmmədxanlı. // Düyünçə, bağlanmış şey, boğça. İpək bağlamaya dayanıb oturan bu qadın, bizi görərkən ayağa qalxdı. M.S.Ordubadi. [Göyüşoğlu] əlində tutduğu xırdaca bağlamanı dalında gizlətmişdi. M.Hüseyn. Arvad tez bağlamanı götürüb açdı, nə idi? İki min manat pul. B.Talıblı. // Bir yerə, yaxud üst-üstə yığılıb sarınmış şey. Çamadanın dibində qaytanla sarıqlı bir bağlama kağız nəzərə gəldi. S.M.Qənizadə.
    3. Bir yerə göndərilmək üçün qablanıb bağlanmış şey. Uşaqlar gənc və mehriban müəllimlərini unutmamışlar. Məktəbdə .. ona məktub və bağlamalar göndərməyi qərara almışdılar. Mir Cəlal.
    4. Deyişmə zamanı aşıqların və keçmişdə şairlərin bir-birini bağlamaq (8-ci mənada) üçün söylədikləri müəmma, qıfılbənd, tapmaca və s.

Tərcümələr Dünya xalqlarının dillərində[redaktə]

Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu[redaktə]