böhtan

Wiktionary saytından

[redaktə]

İsim[redaktə]

İsim Tək Cəm
Adlıq halı böhtan böhtanlar
Yiyəlik halı böhtanın böhtanların
Yönlük halı böhtana böhtanlara
Təsirlik halı böhtanı böhtanları
Yerlik halı böhtanda böhtanlarda
Çıxışlıq halı böhtandan böhtanlardan
  • azərbaycanca: böhtan

Mənalar :[1]https://web.archive.org/web/20160314083752/https://azerdict.com/izahli-luget/b%C3%B6htan

    1. [ər.] Birini ləkələmək üçün nahaqdan ona pis bir şey isnad etmə; iftira, şər. Həqqa ki, deyil bu nüktə böhtan; İsbatinə vardır əldə bürhan. Məsihi. [Heydər bəy:] Naçalnik, tamam danışdığı sözlər böhtandır. M.F.Axundzadə. Uryadnik bir-iki dəfə onu şapalaqladı, yenə də Ağabala böhtana qol qoymadı. Şamilov. _ Böhtan atmaq – birinə olmayan bir işi və ya sözü isnad vermək; iftira demək, ləkə vurmaq. Böhtan demək (etmək) – bax böhtan atmaq. [Vəzir:] Məgər heç utanmırsan ki, mənim üzümə qarşı arvadıma böhtan deyirsən? M.F.Axundzadə. Böhtana düşmək – nahaqdan şərə düşmək, iftiraya məruz qalmaq. Böhtana düşən odsuz yanar. (Ata. sözü). Məsum kişi ağır bir böhtana düşmüşdü. Mir Cəlal.

Tərcümələr Dünya xalqlarının dillərində[redaktə]

Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu[redaktə]