doğma

Wiktionary saytından

[redaktə]

Sifət[redaktə]

  • azərbaycanca: doğma
İsim Tək Cəm
Adlıq halı doğma doğmalar
Yiyəlik halı doğmanın doğmaların
Yönlük halı doğmaya doğmalara
Təsirlik halı doğmanı doğmaları
Yerlik halı doğmada doğmalarda
Çıxışlıq halı doğmadan doğmalardan

Mənalar :[1]https://web.archive.org/web/20131023202533/http://azerdict.com/izahli-luget/do%C4%9Fma

    1. doğmaq”dan f.is.
    2. sif. Eyni ata və anadan olmuş, bir qarından çıxmış. Doğma qardaş. – ..Dəstədə olan adamların biri Mirqasımdır ki, doğma bacısı Səkinənin malını yemək qəsdi ilə saxta kağız düzəltmişdi. C.Məmmədquluzadə. // Ögey olmayan. Doğma bala. Doğma ata (ana). – Səhərisi gün Budaq doğma dayısını tapdı və 1921-ci ilə kimi onun yanında qaldı. Ə.Vəliyev.
    3. sif. Anadan olduğu, doğulduğu, meydana gəldiyi, həyata gəldiyi (yer və s.). İndi [müəllim] xatırlayırdı ki, şəhərdə nə üçün darıxırdı. Ora ki özünün doğma yurdu idi. S.Hüseyn. Gəlir vətən oğlu doğma diyara. M.Rahim. _ Doğma dil – ana dili. [Əmir Safiyə xatuna:] Çünki ərəbcə şeirlər sənin doğma dilində deyildir. M.S.Ordubadi.
    4. sif. Ən yaxın, ən əziz, ən mehriban, sevimli. Silsilə dağlarda axan sellərin; Doğma bir oğluyam, doğma şairi. A.Şaiq. Doğma şirin nəğmələrini; Dəyişmərəm bu dünyanın dövlətinə, malına. N.Rəfibəyli. O qoxlayır Reyhanının; İsti doğma nəfəsini. M.Dilbazi.

Tərcümələr Dünya xalqlarının dillərində[redaktə]

Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu[redaktə]