ağız

Wiktionary saytından

[redaktə]

İsim[redaktə]

azərbaycanca: ağız

İsim Tək Cəm
Adlıq halı ağız ağızlar
Yiyəlik halı ağızın ağızların
Yönlük halı ağıza ağızlara
Təsirlik halı ağızı ağızları
Yerlik halı ağızda ağızlarda
Çıxışlıq halı ağızdan ağızlardan

Şablon:etim

Mənalar :

  1. (Anatomiya) İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib-içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv.
  2. Qabların və s. şeylərin açıq tərəfi.
  3. Odlu silahların lüləsinin ön tərəfindəki deşik, güllə çıxan tərəfi.
  4. Kəsici alətlərin iti tərəfi; bəzi alət və ləvazimatın iş görən tərəfi. / Bıçağın ağzı. Baltanın ağzı.
  5. Bir yerin giriləcək və ya keçiləcək tərəfi: girəcək, qapı.
  6. Bir şeyin bilavasitə kənarı, yanı, qırağı. / Yolun ağzı.
  7. Çayın dənizə tökülən yeri.
  8. Qabaq, yaxınlıq, ərəfə mənasında (çox vaxt ismə qoşularaq, yiyəlik birləşməsi şəklində işlənir). [Hacı Qara:]
  9. Saylarla – dəfə, yol. 1) müraciət etmək, xahiş etmək (bir iş üçün); 2) ölüyə ağlamaq, ölünü oxşayıb ağlamaq, ağı demək.

Tərcümələr Dünya xalqlarının dillərində[redaktə]

Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu[redaktə]

[redaktə]

İsim[redaktə]

türkcə:ağız (tr)

Mənalar :

  1. (Anatomiya) İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib-içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv.
  2. Qabların və s. şeylərin açıq tərəfi.
  3. Odlu silahların lüləsinin ön tərəfindəki deşik, güllə çıxan tərəfi.
  4. Kəsici alətlərin iti tərəfi; bəzi alət və ləvazimatın iş görən tərəfi. / Bıçağın ağzı. Baltanın ağzı.
  5. Bir yerin giriləcək və ya keçiləcək tərəfi: girəcək, qapı.
  6. Bir şeyin bilavasitə kənarı, yanı, qırağı. / Yolun ağzı.
  7. Çayın dənizə tökülən yeri.
  8. Qabaq, yaxınlıq, ərəfə mənasında (çox vaxt ismə qoşularaq, yiyəlik birləşməsi şəklində işlənir). [Hacı Qara:]
  9. Saylarla – dəfə, yol. 1) müraciət etmək, xahiş etmək (bir iş üçün); 2) ölüyə ağlamaq, ölünü oxşayıb ağlamaq, ağı demək.

türkcə:ağız (tr)- azərbaycanca:ağız (tr)

İsim ağız (crh)- azərbaycanca:ağız (crh)