çökmək

Wiktionary saytından

[redaktə]

Feil[redaktə]

azərbaycanca: çökmək

Şəxs
əvəzliyi
Fellərin şəxsə və zamana görə dəyişməsi Felin formaları Hallar Fellərin
hallanması
Keçmiş zaman İndiki
zaman
Gələcək zaman əmr arzu
(gərək...)
vacib lazım şərt
şühudi nəqli qəti qeyri-qəti
Mən çökmüşdüm çökdüm çökürəm çökəcəyəm çökərəm çöküm çökəm çökməliyəm çökəsiyəm çöksəm Adlıq çökmək
Sən çökmüşdün çökdün çökürsən çökəcəksən çökərsən çök çökəsən çökməlisən çökəsisən çöksən Yiyəlik çökməyin
O çökmüşdü çökdü çökür çökəcək çökər çöksün çökə çökməlidir çökəsidir çöksə Yönlük çökməyə
Biz çökmüşdük çökdük çökürük çökəcəyik çökərik çökək çökək çökməliyik çökəsiyik çöksək Təsirlik çökməyi
Siz çökmüşdünüz çökdünüz çökürsünüz çökəcəksiniz çökərsiniz çökəsiniz çökəsiniz çökməlisiniz çökəsisiniz çöksəniz Yerlik çökməkdə
Onlar çökmüşdülər çökdülər çökürlər çökəcəklər çökərlər çöksünlər çökələr çökməlidirlər çökəsidirlər çöksələr Çıxışlıq çökməkdən


Mənalar :[1]https://web.archive.org/web/20160314081742/https://azerdict.com/izahli-luget/%C3%A7%C3%B6km%C9%99k

    1. Durduğu yerdən aşağı enmək, çuxura düşmək. Binanın divarı çökmüşdür. Asfalt çökmüşdür. // Aşağı enmək, dibinə oturmaq (mayenin içərisində olan toz, qum və s.).
    2. Çömbəlib birdən-birə oturmaq. Yerə çökmək. Dizi üstə çökmək. – İmamverdi baba kürsüyə çöküb, başıaşağı xeyli fikrə getdi. S.S.Axundov. [Xan] sərsəm kimi, ayaqları dolaşa-dolaşa divar dibinə qədər yeriyib oradakı döşəklərin üstünə çökdü. M.Rzaquluzadə.
    3. Çulğalamaq, qaplamaq, bürümək, yayılıb tutmaq, basmaq. Dağlara, dərələrə duman çökdü. // Məc. mənada. Ürəyinə kədər çökmək. – İmran kişi aralığa çökmüş (f.sif.) ağır və cansıxan sükutun xeyli uzandığını görüb, idarə heyəti üzvlərinə ayrı-ayrılıqda müraciət elədi. M.Hüseyn. Çökdü gözlərinə bir qatı zülmət; Qırılıb yanına düşdü əlləri. M.Rahim.

Dünya xalqlarının dillərində[redaktə]

Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu[redaktə]