A
Jump to navigation
Jump to search
Mündəricat
Azərbaycan dili[redaktə]
|
Etimologiya[redaktə]
Tələffüz[redaktə]
İsim[redaktə]
Digər əlifbalar | |
---|---|
Kiril | а |
Latın | a |
Ərəb | آ |
A (təsirlik halı A, cəmi A)
- Latın qrafikalı Azərbaycan əlifbasının birinci hərfi.
- Həmin “a” sövtü millətlərin bəzisinin dilində çox işlənir, bəzisinin dilində az işlənir. C.Məmmədquluzadə.
Etimologiya 2[redaktə]
Nida[redaktə]
A
- Sözlərə qoşularaq çağırış, xitab, müraciət bildirir.
- A dostlar! A başına dönüm!
- A balam!
- – [Murov:] A kişi, mən səni üç gecədir axtarıram. M.F.Axundzadə.
- A quşlarım, getməyin; Məni qəmgin etməyin! A.Səhhət.
- [Ağabacı:] Nə eləyim, a Məşədi Püstə bacı! Kişi qocalıb yavaş-yavaş əldən düşür.
- İntonasiyadan asılı olaraq məmnunluq, hiddət, istehza, narazılıq, təəccüb və s. hissləri ifadə edir.
- A! Sənə nə oldu? A, nə gözəl şeydir!
- – [Ağa Mərdan:] A, bu dabanıkəsik Heydərqulunun oğlu imiş! M.F.Axundzadə.
- [Rübabə:] A Böyükxanım, niyə gülməli söz danışırsan?! Mir Cəlal.
- Həyəcan, dəhşət, qorxu, peşmanlıq və s. hissləri ifadə edən səs (uzadılaraq xüsusi intonasiya ilə və bəzən təkrar şəklində işlənir). #: #: Aaa, mən nə etdim!
- Aaa, bu necə adamdır!
- Aaa, nə böyük ilandır!
- – Yenə bir başqa xəbər varmı? – Bizim qonşu Kərim.
- – A... A... A? Bəli, hə, hə. – O nə qayırıb, de görüm. M.Ə.Sabir.
- Bəzən cümlənin axırında və ya sözdən sonra gələrək, təəccüb bildirir, yaxud danışılan sözə diqqəti cəlb edərək, onun haqqında düşündürmək üçün işlənir.
- Bu paltoya yüz manat vermişəm; yüz manat a!
[redaktə]
İsim[redaktə]
- (Anatomiya). Görmə orqanı