A

Azərbaycan dili

Latın əlifbası Aa Bb Cc Dd Ee Ff Gg Hh Ii Jj Kk Ll Mm Nn Oo Pp Qq Rr Ss Tt Uu Vv Ww Xx Yy Zz Azərbaycan dili Çç Əə Ğğ İ ı Öö Şş Üü

Tələffüz

• BFƏ^(key): /ɑ/

İsim

Digər əlifbalar
Kiril	а
Latın	a
Ərəb	آ‎

A ‎(təsirlik halı A, cəmi A)

1. Latın qrafikalı Azərbaycan əlifbasının birinci hərfi.

   Həmin “a” sövtü millətlərin bəzisinin dilində çox işlənir, bəzisinin dilində az işlənir. C.Məmmədquluzadə.

Etimologiya 2

Nida

A

1. Sözlərə qoşularaq çağırış, xitab, müraciət bildirir.

   A dostlar! A başına dönüm!

   A balam!

   – [Murov:] A kişi, mən səni üç gecədir axtarıram. M.F.Axundzadə.

   A quşlarım, getməyin; Məni qəmgin etməyin! A.Səhhət.

   [Ağabacı:] Nə eləyim, a Məşədi Püstə bacı! Kişi qocalıb yavaş-yavaş əldən düşür.

2. İntonasiyadan asılı olaraq məmnunluq, hiddət, istehza, narazılıq, təəccüb və s. hissləri ifadə edir.

   A! Sənə nə oldu? A, nə gözəl şeydir!

   – [Ağa Mərdan:] A, bu dabanıkəsik Heydərqulunun oğlu imiş! M.F.Axundzadə.

   [Rübabə:] A Böyükxanım, niyə gülməli söz danışırsan?! Mir Cəlal.

3. Həyəcan, dəhşət, qorxu, peşmanlıq və s. hissləri ifadə edən səs (uzadılaraq xüsusi intonasiya ilə və bəzən təkrar şəklində işlənir). #: #: Aaa, mən nə etdim!

   Aaa, bu necə adamdır!

   Aaa, nə böyük ilandır!

   – Yenə bir başqa xəbər varmı? – Bizim qonşu Kərim.

   – A... A... A? Bəli, hə, hə. – O nə qayırıb, de görüm. M.Ə.Sabir.

4. Bəzən cümlənin axırında və ya sözdən sonra gələrək, təəccüb bildirir, yaxud danışılan sözə diqqəti cəlb edərək, onun haqqında düşündürmək üçün işlənir.

   Bu paltoya yüz manat vermişəm; yüz manat a!

İsim

Mənalar :

1. (Anatomiya). Görmə orqanı

• lüksemburqca: A ^(lb) - * azərbaycanca: göz ^(lb)