burun

Wiktionary saytından

[redaktə]

İsim[redaktə]

  • azərbaycanca: burun
  • Kiril əlifbası : бурун

  • Hecalama: bu-run

Mənalar :

  1. (Anatomiya) İnsan və heyvanın üzündə iybilmə və tənəffüs orqanı.
  2. Müxtəlif şeylərin, alətlərin və s.-nin uc tərəfi, irəli çıxan hissəsi. Çəkmənin burnu. Dəhrənin burnu. Külüngün burnu.
  3. (Coğrafi terminlər) Qurunun, dənizin içinə girən dağlıq, qayalıq hissəsi. Zığ burnu. Ümid burnu.

Tərcümələr Dünya xalqlarının dillərində[redaktə]

Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu[redaktə]

[redaktə]

İsim[redaktə]

türkcə:burun (tr)

Mənalar :

  1. (Anatomiya) İnsan və heyvanın üzündə iybilmə və tənəffüs orqanı.
  2. Müxtəlif şeylərin, alətlərin və s.-nin uc tərəfi, irəli çıxan hissəsi.
  3. (Coğrafi terminlər) Qurunun, dənizin içinə girən dağlıq, qayalıq hissəsi. .

türkcə:burun (tr)- azərbaycanca:burun (tr)

Özbək dili[redaktə]

İsim[redaktə]

burun ‎(cəm burunlar)

  1. burun

Mənalar :

  1. (Anatomiya) İnsan və heyvanın üzündə iybilmə və tənəffüs orqanı.
  2. (Coğrafi terminlər) Qurunun, dənizin içinə girən dağlıq, qayalıq hissəsi.

özbəkcə:burun (uz)- azərbaycanca:burun (uz)

[redaktə]

İsim[redaktə]

türkməncə:burun (tk)

Mənalar :

  1. (Anatomiya) İnsan və heyvanın üzündə iybilmə və tənəffüs orqanı.

türkməncə:burun (tk)- azərbaycanca:burun (tk)