[ər.] Dövlətlər arasında mütəşəkkil silahlı mübarizə; hərb, dava. Birinci dünya müharibəsi. Müharibə vəziyyətində olmaq. – Atabəy məmləkətləri müharibə ərəfəsində idi. M.S.Ordubadi. Qanlı müharibələrin şahidi olan İçərişəhər hər yandan qalın barı və bürclərlə əhatə edilmişdi. A.Şaiq. ◊ Vətəndaş müharibəsi – bax vətəndaş. Soyuq müharibə – bax soyuq.