söz
Jump to navigation
Jump to search
[redaktə]
İsim | Tək | Cəm |
---|---|---|
Adlıq halı | söz | sözlər |
Yiyəlik halı | sözün | sözlərin |
Yönlük halı | sözə | sözlərə |
Təsirlik halı | sözü | sözləri |
Yerlik halı | sözdə | sözlərdə |
Çıxışlıq halı | sözdən | sözlərdən |
İsim[redaktə]
Mənalar : [1]
- Bir şey və ya hadisə haqqındakı anlayışın səslə ifadəsindən ibarət olan nitq vahidi; kəlmə.
- Dil, nitq.
- Danışıq, söylənilən şey, nitq. // Sözünü qiymətdən salmaq. Sözünü bilməyən adam.
- Əmr, göstəriş. // Sözündən çıxmamaq. Böyüyün sözün eşitmək. Onun sözü mənim üçün qanundur.
- Vəd.// Sözünü yerinə yetirmək. O, sözündə duran adam deyil.
- Çıxıb danışmaq ixtiyarı, çıxış üçün icazə. Söz istəmək. Son söz demək. Söz verməmək.
- Ancaq cəm şəklində – sözləri, sözlərinə – musiqi yazılan ədəbi mətn.
- İş, hadisə mənasında. // Bu əhvalat ki indi istəyirəm nəql eləyim, çoxdanın sözüdür.
Dünya xalqlarının dillərində[redaktə]
|
Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu[redaktə]
|