tavşan

Türkcə

Kökən

Osmanlıca طاوشان‎ (tavşan, “dovşan”)-dan, ilkin *tavïšɣandan, ön türkcə *tabïĺgan (“dovşan”)-dan. Əski türkcə 𐱃𐰉𐰽𐰍𐰣‎ (tabïšɣan, “dovşan”), Qaraxanlıca تَڤِشْغانْ‎* (tavïšɣān, “dovşan”) ilə soydaşdır.

Oxunuş

• (deprecated use of |lang= parameter) IPA^(key): /tɑβˈʃɑn/
• Hecalama: tav-şan

Ad

tavşan sözünün hallanması

hal	tək	cəm
Adlıq hal	tavşan	tavşanlar
Yiyəlik hal	tavşanın	tavşanların
Yönlük hal	tavşana	tavşanlara
Təsirlik hal	tavşanı	tavşanları
Yerlik hal	tavşanda	tavşanlarda
Çıxışlıq hal	tavşandan	tavşanlardan

tavşan

1. heyvan bilimi dovşan

Qaynaqlar

• Türk Dil Kurumu Sözlükleri