“Özünü” sözü ilə – yalandan göstərmək, oxşatmaq. Özünü dəliliyə, bilməməzliyə, xəstəliyə vurmaq.
“Özünü”, “özlərini”, “özümüzü” sözləri ilə – soxulmaq, girmək, bir şeyin içərisinə atılmaq, dalmaq, cummaq, yönəlmək, üz tutmaq.
Sancmaq, çalmaq.
Calamaq, aşılamaq.
Kəsmək, kəsib gödəltmək.
t-siz. Döyünmək, atmaq, işləmək. / Nəbzi vurmaq.
t-siz. Atmaq, fışqırmaq. / Fontan vurmaq.
. Xüsusi cihaz və s. vasitəsilə yeritmək (maye, hava, qaz və s.). / Nasosla su vurmaq.
Bir sıra isimlərin yanına gətirilərək, ismin ifadə etdiyi məna ilə əlaqədar mürəkkəb feillər və müxtəlif ifadələr düzəldilir; məs.: dövrə vurmaq, zərər vurmaq, dəm vurmaq, əl vurmaq.
“Vurdu” şəklində – birdən, gözlənilmədən.
“Vurub” şəklində – çox-çox geridə buraxıb, ötüb, aşıb.