ağız
Görünüş
İsim | Tək | Cəm |
---|---|---|
Adlıq halı | ağız | ağızlar |
Yiyəlik halı | ağızın | ağızların |
Yönlük halı | ağıza | ağızlara |
Təsirlik halı | ağızı | ağızları |
Yerlik halı | ağızda | ağızlarda |
Çıxışlıq halı | ağızdan | ağızlardan |
- (Anatomiya) İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib-içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv.
- Qabların və s. şeylərin açıq tərəfi.
- Odlu silahların lüləsinin ön tərəfindəki deşik, güllə çıxan tərəfi.
- Kəsici alətlərin iti tərəfi; bəzi alət və ləvazimatın iş görən tərəfi. / Bıçağın ağzı. Baltanın ağzı.
- Bir yerin giriləcək və ya keçiləcək tərəfi: girəcək, qapı.
- Bir şeyin bilavasitə kənarı, yanı, qırağı. / Yolun ağzı.
- Çayın dənizə tökülən yeri.
- Qabaq, yaxınlıq, ərəfə mənasında (çox vaxt ismə qoşularaq, yiyəlik birləşməsi şəklində işlənir). [Hacı Qara:]
- Saylarla – dəfə, yol. 1) müraciət etmək, xahiş etmək (bir iş üçün); 2) ölüyə ağlamaq, ölünü oxşayıb ağlamaq, ağı demək.
Dünya xalqlarının dillərində
[redaktə]
|
Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu
[redaktə]

|
- (Anatomiya) İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib-içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv.
- Qabların və s. şeylərin açıq tərəfi.
- Odlu silahların lüləsinin ön tərəfindəki deşik, güllə çıxan tərəfi.
- Kəsici alətlərin iti tərəfi; bəzi alət və ləvazimatın iş görən tərəfi. / Bıçağın ağzı. Baltanın ağzı.
- Bir yerin giriləcək və ya keçiləcək tərəfi: girəcək, qapı.
- Bir şeyin bilavasitə kənarı, yanı, qırağı. / Yolun ağzı.
- Çayın dənizə tökülən yeri.
- Qabaq, yaxınlıq, ərəfə mənasında (çox vaxt ismə qoşularaq, yiyəlik birləşməsi şəklində işlənir). [Hacı Qara:]
- Saylarla – dəfə, yol. 1) müraciət etmək, xahiş etmək (bir iş üçün); 2) ölüyə ağlamaq, ölünü oxşayıb ağlamaq, ağı demək.