bağ
Jump to navigation
Jump to search
[redaktə]
İsim[redaktə]
İsim | Tək | Cəm |
---|---|---|
Adlıq halı | bağ | bağlar |
Yiyəlik halı | bağın | bağların |
Yönlük halı | bağa | bağlara |
Təsirlik halı | bağı | bağları |
Yerlik halı | bağda | bağlarda |
Çıxışlıq halı | bağdan | bağlardan |
- Meyvə ağacları əkilmiş sahə. Meyvə bağı. Alma bağı. Bağ salmaq.
- Müxtəlif ağaclar əkilmiş sahə. Şəhər bağı. _ Heyvanat bağı – ictimai bağda və ya parkda elmi məqsədlər üçün düzəldilən heyvanxana. Nəbatat bağı – elmi məqsədlər üçün dünyanın bütün ölkələrinə və müxtəlif iqlimlərə məxsus bitkilər yetişdirilən bağ.
- məc. Güllük, çiçəklik, yaşıllıq yer. Mənim bağım, baharım, həm gülüm, həm bülbülüm sənsən. S.Ə.Şirvani. Bağı tutar ətridəhanım mənim; Eybi nədir, varsa tikanım mənim. A.Səhhət.
- məh. Yaylaq, şəhərdən kənarda bağbağat yer, istirahət yeri. Yayda ailəmiz bağa köçür. – Axırda həkim nənəmə dedi: – Bir az qanı azdır, göndər getsin bağa. H.Sarabski.
- Bağlamağa yarar hər şey, ip, kəndir, qaytan və s. Yükün bağlarını açmaq. Ayaqqabı bağı. – Musa kişi yaş ot bağlarından birini açıb, onların qabağına tökdü. M.İbrahimov. [Kəmtərov] gah damağındakı papirosu barmaqları arasına alıb sıxır, gah çəkməsinin sallanan bağına baxır, məna vermir, daha da yeyinləyir. Mir Cəlal. // Sarğı.
- Dəstə, kom, bağlı şey, bağlama. [Arabaçı] haradansa bir bağ yonca gətirdi, saldı atların qabağına. C.Məmmədquluzadə. Bir bağ vəlim tapammır biçarə yandıra; Möhtacdır özü və əyalı hərarətə. M.Möcüz.
- məc. Bağlayan, birləşdirən, əlaqələndirən şey; əlaqə, rabitə mənasında. Dostluq bağları.
Dünya xalqlarının dillərində[redaktə]
|
Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu[redaktə]
|