günahkar
Görünüş
İsim | Tək | Cəm |
---|---|---|
Adlıq halı | günahkar | günahkarlar |
Yiyəlik halı | günahkarın | günahkarların |
Yönlük halı | günahkara | günahkarlara |
Təsirlik halı | günahkarı | günahkarları |
Yerlik halı | günahkarda | günahkarlarda |
Çıxışlıq halı | günahkardan | günahkarlardan |
- Əski əlifba: گوناهکار
- [fars.] Müqəssir, təqsirkar. Günahkarı cəzalandırmaq. – Yar yanında günahkaram; Doğru sözüm yalan oldu. Aşıq Ələsgər. ..Günahkar muzdur özünün bəd əməlindən peşman olub, istiğfar edə-edə yerindən qalxdı. S.M.Qənizadə.
- Dini əxlaq normalarını pozan adam.
- Səbəbkar; bais. [Bəhlul:] Mənə aydın idi ki, anamla ayrılmağın əsil günahkarı atam olub. B.Bayramov
Dünya xalqlarının dillərində
[redaktə]
|
Ural-Altay dil ailəsi: Türk qrupu
[redaktə]
|