zabitəli

Azərbaycan dili

Sifət

azərbaycanca: zabitə + -li Hecalama: za-bi-tə-li

Transkripsiya (BFƏ) : [zɑbɪtæˈlɪ]

Mənalar :

1. Zabitəsi olan, nizam və intizam tələb edən, çox ciddi və tələbkar olan, nüfuz və təsir gücünə malik olan.

• Zabitəli adam.
• Zabitəli müəllim.
• Zabitəli müdir.
• – Zərrintac xanım .. dönüb zabitəli bir əda ilə Alagözü çağırdı. S.Rəhimov.
• Bəlkə, Həpir özünü zabitəli (z.) hiss etdirmək üçün qəzəblə gəlirdi? Mir Cəlal.
• Qız da nə isə başqa milis işçilərindən bir az seçilən bu zabitəli oğlana baxıb gülümsündü. H.Seyidbəyli.

Antonimi :

1. yumşaq

Mənbə : Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. Dörd cilddə. IV cild (SŞTUÜVYZ). Bakı: Şərq-Qərb, 2006, 712 s. Mətn

Tərcümələr :

zabitəli